بررسی‎ ‎تاثیر طرح شناسایی و هدایت استعدادهای برتر (شهاب) بر فرصت برابر آموزش و خودشکوفایی تحصیلی دانش آموزان

هدف کلی پژوهش حاضر "بررسی‎ ‎تاثیر طرح شناسایی و هدایت استعدادهای برتر (شهاب) بر فرصت برابر آموزش و خودشکوفایی تحصیلی دانش آموزان ‎ ‎متوسطه" است. پژوهش علی مقایسه ای، از نظر روش و ماهیت، از نوع توصیفی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان کلاس پنجم شهرستان شیروان سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ به تعداد ۲۵۵۰ نفر که طرح شهاب را نگذرانده اند و دانش آموزان کلاس ششم به تعداد ۲۱۰۰ نفر که طرح شهاب را گذرانده اند و نمونه آماری با استفاده از جدول گرجسی- مورگان به ترتیب برابر ۳۳۴ و ۳۲۵ نفر به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده های این پژوهش توسط دو پرسشنامه فرصت برابر آموزش جوانمرد (۱۳۹۳) و خودشکوفایی تحصیلی اهواز (۱۳۸۷) جمع آوری شده است که روایی آن ها از نوع صوری و محتوایی بود و مورد تائید اساتید قرار گرفت و پایایی آن ها از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب (۷۱/۰) و (۸۷/۰) برآورد گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از (جدول توزیع فراوانی، نمودار، میانگین، انحراف معیار و محاسبه شاخص های مرکزی و پراکندگی) و در بخش آمار استنباطی از روش آزمون T با استفاده از نرم افزار آماری spss۲۱‎ استفاده شد. نتایج نشان داد که با اطمینان ۹۹ درصد، طرح شناسایی و هدایت استعدادهای برتر (شهاب) بر فرصت برابر آموزش و خودشکوفایی تحصیلی در دانش آموزان پایه ششم شهرستان شیروان که این دوره ها را گذرانده اند تاثیرگذار بود. می توان نتیجه گرفت که هدایت همه استعدادهای برتر می تواند گام مهمی در جهت فرصت برابر آموزش و خودشکوفایی تحصیلی باشد.

Keywords:

طرح شناسایی و هدایت استعدادهای برتر (شهاب) , فرصت برابر آموزش , خودشکوفایی تحصیلی.