مطالعه عملکرد روش شناخت چند دانشی با معماری و مزایای بهره گیری از آن در طراحی

مقاله ای که به روش شناخت چند دانشی معماری می پردازد، به بررسی روش هایی می پردازد که از ترکیب دانش های مختلف برای طراحی و توسعه معماری استفاده می کنند. این روش ها از دانش های مختلف ازجمله دانش تجربی، دانش منطقی و دانش فرآیند استفاده می کنند تا بهبود در عملکرد و کارایی معماری دست یابند. در این مقاله، مزایای استفاده از روش شناخت چند دانشی در معماری برجسته شده و نحوه بهبود عملکرد، کاهش هزینه و زمان توسعه سیستم ها با استفاده از این روش بررسی شده است. برای شناخت لایه های پنهان و پیدای معماری و معماری ایران به شناختی چند دانشی نیاز است. برای نیل به این هدف بایستی ۳ عامل را مورد بررسی قرار دهیم که عبارت اند از: گونه شناسی، انسان شناسی و معناشناسی معماری. گونه و گونه شناسی از مباحث مهم معماری در دوره معاصر است. شاید بتوان ازلحاظ اهمیت این موضوع را در کنار دو موضوع مهم دیگر مباحث نظری معماری یعنی فضا و شکل یا فرم قرار داد. گونه و گونه شناسی حدود دویست سال است که در علوم گوناگون ازجمله معماری کاربرد دارد. انسان شناسی علمی ترین رشته علوم انسانی است و به تعریف این تعریف محیط ساخته شده ای که ما به عنوان انسان آن را خلق کرده و در آن زندگی می کنیم خود سازنده زندگی ماست. این فضای ساخته شده مبتنی بر توان فکری محدود ماست بدین معنا که بشر در طول تاریخ حیاتش بر اساس میزان دانش و تکنولوژی خود توانسته محیط مصنوع پدید آورد که بتواند در آن بیارامد و هر زمان که دانش و فناوری اش اجازه داده محیط مناسب تری را برای زندگی فراهم آورده است. نشانه شناسی معماری یکی از راه های فهم و کشف معنا در موردبررسی و مطالعه قرار «بافت» یا «زمینه» و «متن» محیط زندگی انسان است، بنابراین معماری به مثابه ی یک می گیرد؛ و نحوه ی دلالت نشانه ها و معانی موجود در آن مورد واکاوی قرار می گیرد. با بهره گیری از این ۳ علم با شیوه زندگی باورها، آیین ها، الگوها و عادات رفتاری فرهنگ استفاده از اشیاء و همچنین در ارتباط با معناهای آن ها در بستر فرهنگ سرزمین برای یک جامعه و در ساحت روان شناختی برای هر انسان فهمیده شود.

Keywords:

معماری , گونه شناسی , انسان شناسی , معناشناسی معماری , چند دانشی معماری