نقش استفاده از یادگیری خودتنظیمی و تکنولوژی آموزشی بر بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی شهرستان دیواندره

هدف این مطالعه تحلیل نقش استفاده از یادگیری خودتنظیمی و تکنولوژی آموزشی بر بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی شهرستان دیواندره بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی-همبستگی و از نظر گردآوری داده ها رویکرد پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی شهرستان دیواندره در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ (برابر با ۶۸۰۰ نفر) بود و با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۶۴ نفر به عنوان حجم نمونه مشخص گردید. ابزار سنجش شامل پرسشنامه یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دیگروت (۱۹۹۰)، پرسشنامه تکنولوژی نوین آموزشی موسوی و همکاران (۱۳۸۷) و پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۰) بود. آزمونهای مورد استفاده در این تحقیق شامل آزمون پیرسون و رگرسیون در محیط اس پی اس اس بود. نتایج نشان داد بین استفاده از یادگیری خودتنظیمی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره ی دوم ابتدایی شهرستان دیواندره و دانش آموزان پسر دوره ی دوم ابتدایی شهرستان دیواندره رابطه معنیدار وجود دارد. بین استفاده از تکنولوژی آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره ی دوم ابتدایی شهرستان دیواندره (r= ۰/۲۶۹) و دانش آموزان پسر دوره ی دوم ابتدایی شهرستان دیواندره (r= ۰/۲۷۳) رابطه معنیدار وجود دارد. ۱۹/۱ درصد نمرات پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره ی دوم ابتدایی شهرستان دیواندره ناشی از نمرات یادگیری خودتنظیمی و تکنولوژی آموزشی آنها و ۲۰/۶ درصد نمرات پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر دوره ی دوم ابتدایی شهرستان دیواندره ناشی از نمرات یادگیری خودتنظیمی و تکنولوژی آموزشی آنها میباشد. با افزایش میزان یادگیری خودتنظیمی و تکنولوژی آموزشی، میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر دوره ی دوم ابتدایی شهرستان دیواندره افزایش پیدا میکند.

Keywords:

یادگیری خودتنظیمی , تکنولوژی آموزشی , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی شهرستان دیواندره