اثربخشی نقش رویکرد قصه گویی بر زبان آموزی و میزان یادگیری-یاددهی؛ دانش آموزان دو زبانه مقطع ابتدایی

کشور ایران سرزمین گروه های قومی زبانی مختلفی است که به زبان های متفاوت فارسی، آذری، بلوچی، عربی و... صحبت می کنند، در حالی که زبان آموزش آنها، زبان فارسی می باشد. اغلب همین مسئله، زمینه ساز مشکل دوگانگی خانه و مدرسه می شود. مردودی، ترک تحصیل و افت تحصیلی شدید از جمله مشکالتی هستند که محصول بیگانگی زبان آموزشی می باشد. در این راستا؛ هدف تحقیق، بررسی اثربخشی نقش رویکرد قصه گویی بر زبان آموزی و میزان یادگیری-یاددهی؛ دانش آموزان دو زبانه مقطع ابتدایی می باشد. پژوهش حاضر کاربردی و روش آن، توصیفی-تحلیلی می باشد. روش جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای به صورت فیش برداری از موضوعات مرتبط با قصه گویی و دانش آموزان دو زبانه دوره ابتدایی است. یافته های پژوهش نشان داد که روش قصه گویی و داستان گویی در عملکرد کلی افزایش زبان گفتاری و دامنه لغات و نیز حیطه های معناشناسی و زبان گفتاری؛ یعنی خواندن، درک دستوری، نگارش و تولید کلمات جدید به دانش آموزان دوزبانه موثر بوده است و باعث تقویت زبان گفتاری در بین دانش آموزان دوزبانه می شود.

Keywords:

اثربخشی , قصه گویی , زبان آموزی , دانش آموزان دو زبانه , مقطع ابتدایی.