بررسی رویکردهای آموزش و تربیت دینی دانش آموزان در فرایندهای تعلیم و تربیت

هدف از پژوهش حاضر بررسی رویکردهای آموزش و تربیت دینی دانش آموزان در فرایندهای تعلیم و تربیت می باشد. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . با توجه به اهمیت مدرسه به عنوان یک نظام اجتماعی و نقش آن در تربیت دینی دانش آموزان در این پژوهش تلاش شده راهکارهایی برای دستیابی به تربیت دینی و هویت اسلامی ارائه شود. معلم ، برنامه درسی و گروه دوستان و همکلاسی ها در تربیت اعتقادی ، اخلاقی و عبادی نقش دارند. عدم رعایت اصول تربیتی ، ناکارآمدی محتوای کتب درسی ، تعارض میان آنچه در مدرسه به دانش آموز آموزش داده می شود با آنچه از خانواده و محیط کسب کرده، عدم هماهنگی میان کادر مدرسه و رفتارهای ضد ارزشی گروه دوستان و همکلاسی ها از جمله عواملی هستند که موجب آسیب به تربیت دینی دانش آموزان خواهد شد. منظور از تربیت انسانها، پرورش استعداهای درونی آنها است و هدف تربیت رساندن انسانها به کمال است . به این منظور، خداوند متعال انسان را به نیروی عقل و ابزار معرفت تجهیز کرد که در پرتو آن به کمال حقیقی نائل شوند. انسانها زمانی می توانند به کمال مطلوب دست یابند که ابتدا استعدادهای نهفته و بالقوه درون خویش را بشناسند و سپس از رهگذر تعالیم و آموزه های انبیای الهی و امامان معصوم(ع) در جهت شکوفایی آنها استفاده کند. برای استنباط و یافتن روشهای درست و مناسب برای تربیت اسلامی انسانها قابلیت بهره گیری از قرآن، احادیث و سیره ائمه معصومین (ع) به عنوان منبع و سرچشمه لایزال وحی وجود دارد. بدون تردید در آموزههای آنها به جنبه ها، ضرورتها و نیازهای زندگی انسان با نگاه دقیق و موشکافانه پرداخته شده است . تربیت دینی به معنای اموزش و پرورش دینی است که می تواند نقش مهمی را در توسعه یک جامعه دینی و اسلامی ایفا کند.

Keywords:

آموزش دینی , تربیت دینی , تعلیم و تربیت اسلامی ,