وابستگی آموزش روان و سیار با استفاده از ساخت و کار در دانشجویان رشته حسابداری

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه پذیرش و استفاده از فناوری یا ساخت و کار با یادگیری روان و سیار در دانشجویان حسابداری بود. این پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی – همبستگی بوده و جامعه آن دانشجویان حسابداری مقاطع و دانشگاهی مختلف بودند که ۱۴۲ نفر با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای سنجش متغیر ها از پرسشنامه استاندارد فاگان (۲۰۱۹) پس از تایید روائی و پایائی استفاده شد. همچنین ، دوره زمانی مورد مطالعه سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ است. برای آزمون فرضیه ها نیز از تحلیل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین پذیرش و استفاده از فناوری توسعه یافته و یادگیری سیار رابطه مثبت و معنا دار (۸۰درصد) در سطح اطمینان ۹۵ درصد وجود دارد. سایر یافته ها نیز نشان داد که بین امید به تلاش و یادگیری سیار(۶۷درصد) ، بین امید به عملکرد و یادگیری سیار (۳۱درصد) ، بین تاثیرهای اجتماعی و یادگیری سیار (۲۱درصد) ، بین انگیزه و یادگیری سیار(۱۹درصد)، بین انگیزه و امید به تلاش(۷۱درصد) و بین انگیزه و امید به عملکرد(۷۳درصد) رابطه مثبت و معنا داری در سطح اطمینان ۹۵ درصد وجود دارد. همچنین، اثر معنا دار سن و جنس بر یادگیری نیز مشاهده نشد. با وجود آنکه پژوهش های آموزش حسابداری تاکنون چندان متمرکز بر پیاده سازی یادگیری سیار نبوده اند ، استفاده از ابزارهای الکترونیکی شخصی از قبیل گوشی های هوشمند برای یادگیری رو به گسترش است و متناسب با نیازهای اجتماعی کنونی بوده که این مهم انگیزه دانشجویان و رضایت مندی نسبت به محتوای یادگیری را ارتقا میبخشد.

Keywords:

آموزش روان , حسابداری , ساخت و کار , امید به تلاش , امید به عملکرد