کاربری انتفاعی و غیرانتفاعی رویکردی نو در تحقق طرح های توسعه شهری برای تامین خدمات اساسی محلات شبازآفرینی شهر مشهد( نمونه اراضی شایگی و رجبی شهر مشهد)

کاربری انتفاعی وغیر انتفاعی به مفهوم عدم تفکیک کاربری ها در محدوده های دارای اراضی فاقد کاربری یا کاربری کشاورزی در محدوده شهر می باشد که قابلیت توافق و تعیین سهم هرکدام از کاربری های دارای انتفاع وکاربریهای خدماتی با بزرگ مالکین را فراهم می نماید. این رویکرد برای اولین بار در طرح های تفصیلی شهر مشهد بعنوان روشی برای افزایش تحقق پذیری طرح مصوب شده است. این مقاله به بررسی نقش این نوع کاربری در تامین خدمات و توسعه برنامه ریزی شده و تحقق طرح های توسعه شهری در محلات بازآفرینی شهری پرداخته است و به طور نمونه دو محله زیرکن و اراضی رجبی را در تحقق سرانه های خدماتی مورد بررسی قرار داده است. هدف از این مقاله تعیین نقش رویکرد جدید در استفاده از ظرفیت قانونی تحقق خدمات و انعطاف پذیری حداکثری طرح های توسعه شهری مشهد می باشد. بررسی این رویکرد در طرح های توسعه شهری مشهد نشان می دهد که در محله زیرکن حدود ۹۰% سرانه های طرح جامع و در اراضی رجبی ۱۰۰% سرانه های طرح جامع رعایت شده اند. بنابراین می توان گفت رویکرد کاربری انتفاعی و غیر انتفاعی در تحقق پذیری طرح های تفصیلی شهر مشهد نقش موثری داشته و انتظار می رود انعطاف پذیری طرح های توسعه شهری مشهد با رویکرد جدید نقش موثری در کاهش محدوده های بازآفرینی و خارج شدن این محدوده ها از شاخص های بازآفرینی شهری گردد.