بررسی اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر احساس گناه و نشخوار فکری نوجوانان طلاق

کودکان دارای والدین مطلقه مشکلات سلامت روانی و جسمی بیشتری را نسبت به کودکان دارای والدین متاهل تجربه می کنند. پیامدهای طلاق در میان کودکان مناطق در حال توسعه حتی شدیدتر از مناطق پردرآمد است. پس از طلاق، کودکان متعلق به گروه های اجتماعی-اقتصادی پایین تر نسبت به گروه های اجتماعی-اقتصادی بالا، سختی های بیشتری را تجربه می کنند. هدف این مطالعه بررسی اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر احساس گناه و نشخوار فکری نوجوانان طلاق بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه ما شامل نوجوانان دارای خانواده های طلاق مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره و روانشناختی شهرستان یزد می باشد که از طریق روش در دسترس، ۳۰ نوجوان را از بین نوجوانان ۱۴ تا ۱۸ ساله دارای خانواده طلاق انتخاب کردیم و ۱۵ نفر را در گروه آزمایش و ۱۵ نفر را در گروه کنترل قرار دادیم. بعد نمونه ها را توسط پرسشنامه احساس گناه کوگلر و جونز (۱۹۹۲) و مقیاس نشخوار فکری یوسفی (۱۳۸۴) مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس ۸ جلسه درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد روی افراد گروه آزمایش انجام شد. سپس از آنها مجددا آزمونهای فوق گرفته شد و داده ها توسط آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر احساس گناه و نشخوار فکری نوجوانان طلاق به طور معناداری موثر است (۰۵/۰P<). نتایج این پژوهش نشان می دهد که می توان از درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر احساس گناه و نشخوار فکری نوجوانان طلاق استفاده کرد.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , احساس گناه , نشخوار فکری , نوجوانان طلاق.