رابطه بین بهزیستی روانشناختی و عزت نفس با شادکامی معلمان ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین بهزیستی روانشناختی و عزت نفس با شادکامی معلمان دورهابتدایی شهر خرمآباد بود. روش پژوهش حاضر، توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، شاملکلیه معلمان دوره ابتدایی شهر خرم آباد بود که بر اساس آمارنامه آموزش و پرورش ۱۱۷۵ نفر بودند و بهروش نمونه گیری غیر تصادفی داوطلبانه و بر اساس جدول کرجسی و مورگان ۲۹۰ نفر به عنوان حجم نمونهتعیین و انتخاب گردید. ابزار جمع آوری داده ها شامل نمونه برگ جمعیت شناختی و پرسشنامه های بهزیستیروانشناختی ریف(۱۹۸۹)، عزت نفس کوپر اسمیت (۱۹۶۷) و شادکامی آکسفورد (۱۹۸۹) بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون وتحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام) استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل نشان دادکه بینبهزیستی روانشناختی و عزتنفس با شادکامی معلمان رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد (p<۰/۰۵). باتوجه به یافته های پژوهش، بهزیستی روانشناختی و عزت نفس نقش به سزایی در پیش بینی شادکامی معلماندارند. در این راستا پیشنهاد میشود کارگاه ها و دوره های آموزشی با این مضامین برای معلمان اجرا گردد.

Keywords:

بهزیستی روانشناختی , شادکامی , عزت نفس , معلمان