توسعه پارکها و فضاهای سبز عمومی شهر بر اساس استانداردهای موجود

بر اساس آموزه های قرآن و تعالیم حیاتبخش دین مبین اسلام،زمین مهد و گهواره ی انسان است و گهواره باید امن و نشاطآور باشد تا انسان درآن رشد و تکامل یابد.بی گمان، امروزه دیگر اهمیت فراوان گیاهان و نقشی که درحیات وسعادت انسان هادارند بر کسی پوشیده نیست.تلطیف هوا وکاهش آلاینده های آن،ایجاد تعادل وتوازن اکولوژیک،جذب صدا های نا هنجار وفواید متعدد دیگر از این دسته اند و از آنجا که در جغرافیای زندگی شهرنشینی،تعبیر فضای سبز مساوی معنای گیاهاناست،لذا اثرات فوق،ناشی از فضای سبزخواهد بود. باید گفت که انسان امروزین به واسطه ی زندگی صنعتی و تبعات آن و نیزوسعت گرفتاری های روزمره،در معرض تالمات گوناگون روانی است که در بررسی ها و پژوهش ها کمتر به تاثیر روانی فضایسبز به عنوان مرهمی برای تسکین این آلام پرداخته شده است و این هم از نگاه به دور مانده است. عموما آنچه از فضای سبزدر عمکرد ها ی محیط شهری انتظار می رود بهبود وضعیت زیست محیطی و اکولوژیک، ایجاد زمینه ی تفریح و تفرج و زیباسازی و بهسازی محیط زندگی انسان است.اما در کشورها ی در حال توسعه، به دلیل وجود مشکلات اقتصادی تنها کارکردمهم فضای سبز نقش آن در بهبود محیط زیست می باشد و دربیشتر موارد تنها وجود این عامل سبب توجه به فضای سبز دراین کشورها گردیده است.

Keywords:

فضای سبز شهری , شهر پایدار , توسعه پایدار