تاثیر تمرینات ادراکی-حرکتی و ذهن آگاهی بر هوش هیجانی و خودکارآمدی کودکان مبتلا به نقص توجه-بیش فعالی

اختلال نقص توجه-بیش فعالی یکی از شایع ترین اختلال های عصبی-تحولی دوره کودکی است که باعث آسیب در ابعاد مختلف از جمله تحصیلی، اجتماعی و خانوادگی می شود. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین تاثیر تمرین ادراکی-حرکتی و ذهن آگاهی بر هوش هیجانی و خودکارآمدی کودکان مبتلا به نقص توجه-بیش فعالی بود. این پژوهش به روش نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل انجام شد. شرکت کننده های این پژوهش شامل ۳۰ کودک مبتلا به اختلال نقص توجه-بیش فعالی با میانگین سنی۱۴/۲±۵/۹ بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. والدین کودکان پرسشنامه هوش هیجانی و خودکارآمدی را به عنوان پیش آزمون پاسخ دادند. سپس مداخله مربوط به هر گروه آزمایش در مدت ۸ جلسه یک ساعته اجرا شد. بعد از آن که، دو گروه (تمرینات ذهن آگاهی و تمرینات ادراکی حرکتی) تمرینات خود را به مدت چهار هفته، هر هفته دو جلسه و هر جلسه یک ساعت انجام دادند، پس آزمون مشابه پیش آزمون انجام شد. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون تحلیل واریانس مرکب (۳ گروه *۲ عامل زمان) با اندازه های مکرر با سطح معناداری (۰۵/۰> p) استفاده شد. نتایج نشان داد که تمرینات ادراکی-حرکتی و ذهن آگاهی در بهبود هوش هیجانی و خودکارآمدی کودکان با نقص توجه-بیش فعالی در مقایسه با گروه گنترل با (۰۵/۰> p) تاثیر معناداری دارد. در حالی که بین اثربخشی دو نوع مداخله بر متغیرهای مورد بررسی، با۰۵ /p≥ تفاوت معنی داری وجود نداشت. با توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می شود از تمرینات ادراکی-حرکتی و ذهن آگاهی برای ارتقای هوش هیجانی و خودکارآمدی کودکان مبتلا به نقص توجه-بیش فعالی استفاده شود.

Keywords:

ادراکی-حرکتی , ذهن آگاهی , هوش هیجانی , خودکارآمدی