اثربخشی آموزش خودمراقبتی بر امید به زندگی بیماران همودیالیزی
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 82
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AJCHOR-31-4_001
تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1402
Abstract:
سابقه و هدف: دانش ناکافی در زمینه ی خودمراقبتی در این بیماران موجب بدترشدن وضعیت بیماری و کاهش امید به زندگی شان می شود؛ لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش برنامه ی خودمراقبتی بر امید به زندگی در بیماران همودیالیزی مراجعه کننده به بیمارستان توحید شهر سنندج در سال ۱۴۰۰ انجام شد.
مواد و روش ها: در مطالعه ی نیمه تجربی حاضر، تمام بیماران دارای معیارهای ورود، به روش سرشماری انتخاب شدند و سپس در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. در دو گروه قبل و یک ماه بعد از مداخله، پرسش نامه ی دموگرافیک و امید به زندگی هرث توزیع شد. مداخله شامل سه جلسه ی آموزشی چهره به چهره درباره ی همودیالیز، درمان دارویی، مصرف مایعات و رژیم غذایی بود که در حین همودیالیز به بیماران ارائه می شد. بیماران در گروه کنترل طبق روتین، مراقبت های لازم را دریافت کردند. داده ها با استفاده از آزمون های تی وابسته، تی مستقل و کای اسکوئر با استفاده از نرم افزار SPSS-۱۶ تحلیل شدند.
یافته ها: یافته های حاصل از مطالعه نشان داد که میانگین نمره ی امید به زندگی قبل از مداخله در گروه آزمون ۲.۳۱ ± ۱۷.۸۶ و در گروه کنترل ۱.۸۹ ± ۱۷.۸۷ بود (۰.۷۱۰p= و ۱.۸۱۷-t=) و هر دو گروه امید به زندگی ضعیفی داشتند؛ اما بعد از مداخله، میانگین نمره ی امید به زندگی در گروه آزمون ۴.۴۳ ± ۲۰.۱۶ و در گروه کنترل ۲.۴۱ ± ۱۷.۹۶ بود که تفاوت آماری معنی داری داشت (۰.۰۰۱p< و ۱.۴۹۳t=).
نتیجه گیری: آموزش خودمراقبتی به افزایش آگاهی و ارتقای کیفیت مراقبت در بیماران منجر می شود و افزایش امید به زندگی را در این بیماران به دنبال خواهد داشت؛ بنابراین ارتقای سطح خودمراقبتی در بیماران باید همواره بخشی از مراقبت های پرستاری را در بر بگیرد.
Keywords:
Authors
سیده منا نعمتی
Student Research Committee, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran
رضا قانعی قشلاق
Clinical Care Research Center, Research Institute for Health Development, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran
شیوا صلواتی
Tohid Hospital, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran
فاضل دهون
Clinical Care Research Center, Research Institute for Health Development, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :