بررسی مقاومت فشاری بتن با ماده افزودنی میکروسیلیس تحت مدت زمان های مختلف از عمل آوری تسریع یافته با بخار

هدف از این تحقیق انجام یک مطالعه آزمایشگاهی جهت بررسی تاثیر استفاده از ماده افزودنی میکروسیلیس در مقاومت فشاری بتن تحت مدت زمان های مختلف از عمل آوری تسریع یافته با بخار می باشد. بدین منظور چهار طرح اختلاط که در دو طرح از ماده افزودنی میکروسیلیس به مقدار ۱۰% و ۱۵% وزنی سیمان استفاده شده، در نظر گرفته شده اند. ۴۸ نمونه مکعبی تحت عمل آوری با روش غوطه وری در آب قرار گرفته و در سنین ۳، ۷، ۱۴ و ۲۸ روزه مقاومت فشاری آنها سنجیده شده است. همچنین ۸۴ نمونه مکعبی تحت عمل آوری تسریع یافته با بخار تحت حداکثر دمای ºC ۲±۶۶ قرار گرفته و مقاومت فشاری آنها با ۴، ۸، ۱۶، ۲۴، ۳۲، ۴۰ و ۴۸ ساعت عمل آوری اندازه گیری شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که با اضافه کردن میکروسیلیس به بتن مقاومت فشاری نهایی در هر دو نوع عمل آوری افزایش می یابد. محاسبه نسبت مقاومت نمونه ها تحت عمل آوری با بخار بر مقدار متناظر در عمل آوری با آب نشان می دهد که طرح های دارای میکروسیلیس عملکرد ضعیف تری نسبت به طرح های بدون میکروسیلیس از نظر نرخ رشد مقاومت فشاری دارند. همچنین نتایج نشان می دهند که با کاهش نسبت آب به سیمان، گیرش مقاومت بتن در عمل آوری با بخار سریع تر رخ می دهد. در نهایت پیشنهاد می شود در صورت استفاده از پودر میکروسیلیس در بتن به عنوان ماده افزودنی، برای تامین ۷۰% از مقدار مقاومت ۲۸ روزه بتن که برای ساخت بتن های پیش ساخته و پیش تنیده لازم است، از پودر میکروسیلیس به مقدار ۱۵% وزنی سیمان استفاده شده و بتن تحت ۲۴ ساعت عمل آوری با بخار قرار گیرد.

Keywords:

بتن , مقاومت فشاری , عمل آوری با بخار , ماده افزودنی , میکروسیلیس