بررسی تاثیر آموزش خودمراقبتی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت زندگی پرستاران زن

سابقه و هدف: استرس زا بودن ماهیت حرفه پرستاری بر کیفیت زندگی پرستاران تاثیر دارد. کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی در بهبود کیفیت زندگی پرستاران موثر است. پژوهش حاضر به منظور تعیین تاثیر آموزش خودمراقبتی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت زندگی پرستاران زن شاغل در بیمارستان افشار یزد انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش تجربی در سال ۱۳۹۸ انجام شد. در این مطالعه ۶۰ نفر از پرستاران زن شاغل در بیمارستان افشار یزد به روش تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. برای گروه آزمون خودمراقبتی مبتنی بر ذهن آگاهی در ۸ جلسه ۲ ساعته آموزش داده شد. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه های مشخصات دموگرافیک و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در سطح معناداری ۰.۰۵ با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره کل کیفیت زندگی قبل از مداخله در گروه کنترل (۱۳.۰۰±۶۹.۵۸) و آزمون (۱۱.۴۱±۶۴.۵۸) اختلاف معناداری نداشت (۰.۱۱=P). این میانگین بعد از مداخله در گروه کنترل (۱۴.۲۱±۶۸.۷۵) و آزمون (۰۹.۰۹±۶۹.۵۸) بود که تفاوت بین دو گروه معنادار نبود (۰.۷۸=P). در زمینه ابعاد کیفیت زندگی، فقط در بعد روانی تفاوت معنادار مشاهده شد ( ۰.۰۰۱=P). نتیجه گیری: آموزش خودمراقبتی مبتنی بر ذهن آگاهی بر بعد روانی کیفیت زندگی پرستاران تاثیر دارد. لذا پیشنهاد می شود در این زمینه برنامه هایی به صورت دوره ای برای پرستاران اجرا شود و بدین ترتیب موجبات ارتقای سلامت روان آنان فراهم شود.

Keywords:

Mindfulness , Nurses , Quality of Life , Self-care , پرستاران , خودمراقبتی , ذهن آگاهی , کیفیت زندگی