تحلیل شبکه روابط میان زنان شاغل در بخش گردشگری و غیرگردشگری در راستای توسعه گردشگری در جزیره هرمز

توسعه گردشگری در جزیره هرمز با توجه به قابلیت های فراوان گردشگری، رو به افزایش بوده و زنان در آن، به-طور مستقیم و بدون واسطه از گردشگران پذیرایی می کنند. با توجه به تصویب کلیات لایحه الحاق جزیره هرمز به منطقه آزاد قشم در مجلس شورای اسلامی و افزایش ورود گردشگران، سرمایه گذاران و بخش خصوصی به این جزیره، امکان ایجاد تضادهایی میان توسعه و ساختارها و شبکه های عرفی و سنتی موجود در میان زنان جزیره هرمز وجود دارد. براین اساس، ضروری است که شبکه روابط میان زنان جزیره هرمز که در فعالیت های گردشگری به طور گسترده ای اشتغال دارند، بررسی گردد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تحلیل شبکه روابط میان زنان شاغل در بخش گردشگری و غیرگردشگری جزیره هرمز با استفاده از رویکرد تحلیل شبکه ای انجام شد و داده های مورد نیاز با پرسش از زنان شاغل در بخش گردشگری (شامل ۱۳ نفر زنان شاغل در بخش آشپزی و ۱۰ نفر زنان شاغل در بخش صنایع دستی) و بخش غیرگردشگری (شامل هشت نفر زنان شاغل در بخش خیاطی) جمع آوری و وارد نرم افزار اکسل شده و شبکه ها با استفاده از نرم افزار ویژن و بر اساس شاخص های مرکزیت درجه درونی، درجه بیرونی، بردار ویژه و جایگاه، ترسیم و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که زنان شاغل در بخش گردشگری نسبت به زنان شاغل در بخش غیرگردشگری دارای ارتباطات گسترده تری هستند، اما شاغل بودن در بخش گردشگری یا غیرگردشگری تاثیری در میزان قدرت این زنان نداشته و قدرت آن ها ناشی از نحوه سازمان دهی و ارتباطات شان با کانون های قدرت خارج از جزیره است.

Keywords:

شبکه روابط زنان گردشگری جزیره هرمز تحلیل شبکه ای , مرکزیت