ارزیابی قابلیت های بوم گردی دریاچه ارومیه با بهره گیری از مدل راهبردی سوات

دریاچه ارومیه دومین دریاچه شور دنیا بزرگترین آبگیر دائمی آسیای غربی و دومین زیستگاه طبیعی جانوران در کشور است و می تواند از نظر ماهیت زیست محیطی، منابع مهم طبیعی، جغرافیای اقلیمی و تنوع زیستی با برنامه ریزی های صحیح بهترین زمینه را برای جذب گردشگر طبیعی در سطوح ملی و بین المللی فراهم کند. پژوهش حاضر با روش تحقیق توصیفی تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات، شامل کتابخانه ای و میدانی و با استفاده از مدل تحلیلی سوات، ضمن معرفی نقات قوت و ضعف بوم گردی این دریاچه راهبردهای عملی هم سو با توسعه پایدار گردشگریدر این منطقه ارائه می دهد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد نقات قوت دریاچه ارومیه همچون تنوع گونه های گیاهی، تنوع زیستی از جمله پرندگان، شوری آب و پرورش جلبک های سبز و آبی، گونه های ژئومورفولوژیکی متنوع در منطقه می تواند با برنامه ریزی های دقیق و عملی به یک ابر منطقه ناب جهانگردی تبدیل شود.

Keywords:

گردشگری پایدار , بوم گردی , دریاچه ارومیه , محیط زیست , مدل تحلیلی سوات.