مقایسه مراقبت خوشه ای چهار و پنج پروسیجره از نظر پاسخ های رفتاری نوزادان نارس: کارآزمایی بالینی متقاطع تصادفی

مقدمه: نوزادان نارس به واسطه پروسیجرهای مختلف در معرض استرس فراوانی واقع می شوند که می تواند پیامدهای تکاملی ایشان را تحت تاثیر قرار دهد. از این رو بر مراقبت خوشه ای و مشاهده مستقیم رفتار نوزادان به موقع ارائه مراقبت ها تاکید گردیده است. هدف از این مطالعه مقایسه پاسخ های رفتاری نوزادان نارس در مراقبت خوشه ای با چهار و پنج پروسیجر غیرتهاجمی می باشد. روش کار: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی متقاطع تصادفی است که در سال ۱۳۹۲ در مرکز آموزشی درمانی الزهرای تبریز، ایران انجام گرفت. ۳۱ نوزاد نارس بستری در سن ۳۲ هفتگی تحت مراقبت خوشه ای چهار پروسیجره (اندازه گیری درجه حرارت، تعویض محل پروب پالس اکسی متری، گاواژ و تغییر پوزیشن) و پنج پروسیجره (اندازه گیری درجه حرارت، تعویض محل پروب پالس اکسی متری، وزن کردن، گاواژ و تغییر پوزیشن) مورد مطالعه قرار گرفته و از نظر علایم رفتاری بررسی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار STATA۱۰ در سطح معنی داری ۰۵/۰ با بهره گیری از مدل های آمیخته تعمیم یافته و تابع پیوند دوجمله ای منفی انجام شد. یافته­ها: نتایج نشان داد میانگین مجموع علایم رفتاری بیانگر تثبیت در حین مراقبت خوشه ای در مراقبت خوشه ای چهار پروسیجره ۳۳/۲±۲۳/۴ و پنج پروسیجره ۶۷/۳±۰۳/۴ و علایم رفتاری بیانگر استرس در مراقبت خوشه ای چهار پروسیجره ۰۱/۳±۰۳/۴ و پنج پروسیجره ۶۷/۲±۲۹/۳ بود. تفاوت آماری معنی داری در قبل، حین و بعد از مراقبت خوشه ای بین دو مداخله یافت نشد(۰۵/۰P>). نتیجه نهایی: مراقبت خوشه ای با چهار و پنج پروسیجر غیرتهاجمی منجربه علایم رفتاری بیانگر تثبیت قابل قبولی در نوزادان می شود از این رو هر دو برای نوزادان نارس پیشنهاد می گردد.

Keywords:

InfantBehavior , InfantCare , Infant , Premature , رفتار کودکان , مراقبت از نوزادان , نوزاد نارس