بررسی و مقایسه تاثیر تزریق وریدی و داخل کاف هیدروکورتیزون بر فروانی و شدت سرفه بدنبال استفاده از لوله تراشه در بیهوشی اعمال جراحی باز شکستگی های اندام انتهایی
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 403
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AJCHOR-25-3_001
تاریخ نمایه سازی: 25 دی 1402
Abstract:
مقدمه: سرفه از عوارض شایع پس از بیهوشی است که منجر به عوارض جدی و خطرناک میگردد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر تزریق وریدی و داخل کاف هیدروکورتیزون در کاهش شدت سرفه پس از بیهوشی عمومی صورت گرفت.
مواد و روشها: در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر، ۱۳۵ بیمار شکستگی اندام انتهایی انتخاب و بطور تصادفی در گروه A، B و C قرار گرفتند. پس از لوله گذاری تراشه، در گروه A، مقدار ۱۰۰ میلیگرم هیدروکورتیزون رقیق شده وریدی تزریق شد. در گروه B کاف لوله تراشه با ۱۰۰ میلیگرم هیدروکورتیزون رقیق شده با ۵سی سی آب مقطر و برای گروه C نیز کاف لوله تراشه به مقدار ۵-۱۰ سی سی با آب مقطر پر شد. فراوانی و شدت سرفه با مقیاس درد، ۲، ۶ و۲۴ ساعت بعد از بیهوشی اندازه گیری شد.
یافته ها: در گروه هیدروکورتیزون وریدی ۲و ۶ ساعت بعد از بیهوشی، فراوانی یکسان سرفه (۳۵/۴%) و ۲۴ ساعت بعد از بیهوشی، کاهش سرفه (۱۷/۲%) بدست آمد که در مقایسه با کنترل، کاهش سرفه مشاهده گردید هر چند که این کاهش معنی دار نبود . در گروه هیدروکورتیزون داخل کاف، ۲ ساعت بعد از بیهوشی، در گروه آزمون (۶۷/۶%) نسبت به گروه کنترل (۸۲/۶%)، فراوانی سرفه کاهش نشان داد و این میزان در ۶ ساعت بعد از بیهوشی در گروه آزمون (۸۳/۸%) نسبت به گروه کنترل (۵۵/۴%)، افزایش و در ۲۴ ساعت بعد از بیهوشی در گروه آزمون و کنترل، فراوانی یکسان (۰%) در بروز سرفه مشاهده گردید هر چند که این تغییرات نیز معنی دار نبود .
نتیجه گیری: استفاده از دارو به دو روش داخل تراشه و وریدی به طور معنی دار، مزیتی در کاهش سرفه نسبت به گروه کنترل نشان نداد.
Keywords:
Endotracheal intubation , cough , intravenous hydrocortisone , intra-cuff hydrocortisone , لوله گذاری داخل تراشه , سرفه , هیدروکورتیزون وریدی , هیدرو کورتیزون داخل کاف
Authors
عباسعلی یوسفی
Shahroud University of Medical Sciences
حسین باقری
Shahroud University of Medical Sciences
جواد نوریان
Shahroud University of Medical Sciences
احمد خسروی
Shahroud University of Medical Sciences
محمد رضا خطیبی
Shahroud University of Medical Sciences
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :