بررسی تحلیلی نقش تحریم ها در تحقق غبن حادث از منظر حقوق موضوعه ایران

تحریم از جمله موارد و وضعیت های حادث و پیش بینی نشده محسوب می شود که اجرای قرارداد را با مشکل روبرو می سازد. چنین خصیصه ای از جمله شرایط غبن حادث نیز هست. در کنار این همسویی نباید از نظر دور داشت که غبن از اسباب حادثی همچون تحریم نیز ناشی می شود. این تحقیق با هدف بررسی نقش تحریم ها در تحقق غبن حادث از منظر حقوق موضوعه ایران انجام شد. تحقیق حاضر به روش کتابخانه ای و با شیوه توصیفی-تحلیلی انجام شد. در این تحقیق بدست آمد که راهکارهای غلبه بر ضرر ناشی از غبن حادث که تحریم مصداق بارز آن نیز می باشد، از جمله حق فسخ و تعدیل قرارداد هر دو جبران کننده است. اما با توجه به وضعیت قراردادهای بین المللی که غالبا جنبه مستمر دارند، می بایست با توجه به خصیصه تدام اثر و کارایی قرار داد، تعدیل قرارداد را بر فسخ علی الخصوص در قراردادهای بین المللی ترجیح داد. در چنین وضعیتی با محوریت تعدیل قرارداد می توان گفت با این وصف، هرگاه مبنای واقعی خیار غبن، جلوگیری از ضرر ناروا باشد که در داد و ستد الغای، «نابرابری دو عوض در زمان وقوع تراضی» به مغبون رسیده است، می توان از قید خصوصیت کرده و با تنقیح مناط، زیان ناشی از دگرگونی اوضاع و احوال را نیز به استناد به نظریه غبن حادث جبران کرد.

Keywords:

غبن حادث , تحریم , خیار فسخ , تعدیل قرارداد , قراردادهای مستمر.