ساخت و بررسی خواص مولکولی و مقاومت برشی چسب های تماسی نانوکامپوزیتی

دراین تحقیق نوعی چسب حساس به فشار (چسب تماسی) نانوکامپوزیتی درحضور مقادیر مختلف نانورس اصلاح شده و به روش پلیمریزاسیون امولسیونی رادیکالی ساخته شد. مونومرهای بکاررفته شامل بوتیل اکریلات و اکریلیک اسید بترتیب، در نسبت های وزنی 95 و 5 درصد به همراه مقادیر مختلف نانو رس اصلاح شده نوع15Aدر محدوده بین 0 تا 1/5درصد وزنی (برپایه وزن کل مونومرها) مورد استفاده قرارگرفتند. بمنظور ساخت نانوکامپوزیت ها از روش پلیمریزاسیون امولسیونی ناپیوسته استفاده گردید. اثر حضورمقادیر مختلف نانو رس اصلاح شده بر درصد تبدیل پلیمریزاسیون، شاخص های مولکولی نظیر متوسط های وزنی وعددی وزن مولکولی و میزان مقاومت برشی چسب ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش ها نشان داد افزودن نانورس اصلاح شده تاثیرقابل ملاحظه ای برمیزان تبدیل کلی پلیمریزاسیون نداشته است. حضور مقادیر کم نانورس اصلاح شده به طرز قابل توجهی متوسط وزنی وزن مولکولی را افزایش داده است. همچنین مشاهدهشد با افزودن مقادیر کوچک نانوذرات رس اصلاح شده مقاومت برشی نمونه ها به شدت افزایش یافته است. نتایج آزمایش پراکنش با اشعه ایکس در زاویه کمSWAX) نفوذ زنجیرهای پلیمری را به داخل لایه های سیلیکاتی خاک رس تایید کرد.

Keywords:

چسب تماسی , پلیمریزاسیون امولسیونی , نانورس , مقاومت برشی