اثر نمک های کلرور سدیم و کلرور کلسیم بر صفات رویشی و تجمع عناصر در برگ چهار ژنوتیپ صنوبر

شوری آب و خاک از مشکلات کشت و کار در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد که با تجمع املاح در خاک به دلیل تبخیر زیاد اتفاق می افتد. شوری در گیاهان حساس منجر به کاهش رشد و تولید محصول گشته و در شرایط حاد منجر به از بین رفتن گیاهان می شود. از آن جایی که صنوبر ها از درختان سریع الرشد بوده و چوب آنها به مصارف مختلف می رسد، تعیین حد تحمل به شوری برای تعیین محدوده کاشت آنها ضروری است. در این آزمایش مقاومت به شوری چهار کلن صنوبر در شرایط گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. این طرح در قالب آزمایشهای فاکتوریل (دو فاکتوره) شامل۵ سطح شوری ۰، ۳۲/۰، ۶۴/۰، ۹۶/۰ و ۲۸/۱ درصد از نمکهای کلرور سدیم و کلرور کلسیم به نسبت  مولکولی ۱ به ۲ برابر  با ۳/۱، ۸/۴، ۶/۹، ۴/۱۴ و ۲/۱۹ دسی زیمنس بر متر و کلن های  P.alba ۴۴/۹ ,P.nigra ۶۳/۱۳۵ ,P.euramericana var. triplo ,P.deltoides ۷۹/۵۱ با سه تکرار با طرح پایه بلوکهای کامل اجرا گردید. در این آزمایش، ارتفاع، تعداد برگ، وزن خشک (برگ، ساقه و ریشه) و درصد عناصر برگ شامل کلر، سدیم، کلسیم، منیزیم و پتاسیم اندازه گیری شدند. درصد زنده مانی از صفات دیگر مورد بررسی این طرح بوده است. عوارض سوء شوری بر روی برگها شامل ایجاد لکه های زرد در حاشیه برگها و همچنین سوختگی نوک و حاشیه برگها و در نهایت ریختن برگها در هر چهار کلن بوده است. کاهش وزن خشک (برگ، ساقه و ریشه) و ارتفاع نهالها در هر چهار کلن صنوبر مشاهده گردید. همچنین افزایش درصد سدیم، کلسیم، پتاسیم و کلر در برگ هر چهار کلن صنوبر مشاهده شد. کمترین تجمع کلر و سدیم در برگهای P.alba ۴۴/۹ (کبوده بومی) بوده است و تحمل شوری این کلن  نسبت به سه کلن دیگر بیشتر بوده است.

Keywords:

Populus , DELTOIDS , nigra , alba , euramericana , Salinity