حجیت استصحاب وآثار آن در فقه امامیه با تاکید بر روایت (صحیحه اول زراره)
Publish place: The 11th National Conference on New Researches in Education, Psychology, Jurisprudence, Law and Social Sciences
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 153
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ABUCONPA11_104
تاریخ نمایه سازی: 27 دی 1402
Abstract:
اقوال مختلفی در حجیت استصحاب وجود دارد شیخ انصاری اقوال اصولیین را در حجیت استصحاب در یازده قول استقصاء کرده است و صاحب فصول دوازده عقیده را ذکر کرده است و ما در اینجا به سه مورد اجماع اکثریت آن اشاره می کنیم که عبارت است .۱-حجیت به طور مطلق ،آخوند خراسانی صاحب کفایه به صراحت این قول را پذیرفته است. ۲-عدم حجیت به طور مطلق ، ظاهر عبارت عضدی این است که بیشتر حنیفه معتقد به این قول انداما شیخ انصاری دلایل این قول را از کتب سید مرتضی و ابن زهره نقل کرده است در مورد دلیلیت استصحاب دو مبنای معروف نیز وجود دارد.الف: مشهور قدما استصحاب را از باب حکم عقل حجت میدانستند و بر این مبنا استصحاب از جمله امارات فقهی است. قول قدما که در آن علما معتقد بودند که استصحاب جزء امارات است و از باب ظن حجت است و همچنین اینکه یقین سابق سبب میشود که انسان نسبت به آینده ظن به بقاء پیدا کند. این قول تا قبل از پدر شیخ بهاء الدین عاملی ادامه داشت. .ب-از آن زمان مبنا عوض شد و قول جدیدی شکل گرفت که استصحاب جزء اصول است و از باب ظن حجت نیست بلکه در موضوع آن شک اخذ شده است؛ و نظر مشهور متاخران بر آن شد که استصحاب را از باب اخبار حجت دانسته و آن را اصل عملی می دانند.
Authors
سامان فرضی کرم الله
سطح ۳(ارشد)حوزه علمیه قم