Spatio-Temporal Analysis of Pedestrian Accidents Using Kernel Density Estimation and Radar Graph, Case Study: Mashhad, Iran

عابران پیاده به عنوان یکی از آسیب پذیرترین کاربران راه مطرح هستند که منشا بخش قابل توجهی از تلفات یا جراحات در تصادفات محسوب می شوند. بر این اساس، در سال های اخیر تلاش های ارزشمندی به منظورارائه روش هایی جهت بررسی وجود الگوهای سازمان یافته در وقوع تصادفات صورت گرفته است. هنگام مواجهه با داده های مکانی-زمانی و از جمله تصادفات ترافیکی، نمی توان اثرات رویدادهای واقع در همسایگی رویداد مورد نظر که تحت عنوان خودهمبستگی های زمانی و مکانی شناخته می شوند را نادیده گرفت. در این تحقیق، تصادفات عابر پیاده در شهر مشهد در طی یک بازه زمانی پنج ساله از ۱۳۹۱-۱۳۹۵ مورد بررسی قرار گرفته است. با تجمیع داده های مرتبط با تصادفات در سطح ۲۵۳ ناحیه ترافیکی (TAZ) در سطح شهر مشهد، روابط مکانی-زمانی با تخمین تابع تراکم کرنل و نمودارهای راداری مورد ارزیابی قرار گرفته است. در مرحله بعد، مهم ترین عوامل موثر بر وقوع تصادف عابر پیاده مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بیانگر آن است که بی توجهی رانندگان و سرعت غیرمجاز به ترتیب به عنوان اصلی ترین علت وقوع تصادف عابر پیاده شناخته می شوند. نتایج این مقاله می تواند در شناسایی مناطق با تمرکز بالای تصادف عابر پیاده موثر واقع شود. این نواحی نیازمند توجه و اختصاص بودجه و زمان بیشتر از سوی مسئولان حمل و نقل در حوزه ارتقای ایمنی می باشند.