نگاهی به محدودیت های مبارزه با تروریسم در رویه محاکم حقوق بشری

نگاهی به محدودیت های مبارزه با تروریسم در رویه محاکم حقوق بشری مرضیه قبادی[۱]- دکتر سید محمد قاری سید فاطمی[۲]- دکتر سید قاسم زمانی[۳]- دکتر سید محمد هاشمی[۴] چکیده: پس از حوادث یازده سپتامبر سال ۲۰۰۱ ایالات متحده آمریکا و سایر دولتها اقدامات گسترده ای را تحت لوای آنچه «جنگ علیه ترور» خوانده شد انجام دادند. این اقدامات، که در ظاهر برای جلوگیری از تکرار حوداثی مشابه با حادثه یازده سپتامبر سال ۲۰۰۱ انجام می شدند، از سوی بسیاری از صاحبنظران حقوق بین الملل و فعالان حقوق بشر مورد انتقاد قرار گرفتند. دولت­های مزبور در مقابل تلاش نمودند با استدلال هایی همچون لزوم حفظ امنیت و وضعیت ضرورت، اقدامات خویش را توجیه نمایند. این بحث ها در سالهای اخیر بارها در محاکم مختلف حقوق بشری مطرح شده اند و رویه قضایی قابل توجهی در محاکم داخلی و بین المللی حقوق بشری در این خصوص شکل گرفته است. اکنون با توجه به این رویه قضایی می توان به این پرسش پاسخ داد که آیا نقض های حقوق بشر که در راستای مبارزه با تروریسم انجام می شوند، از منظر حقوق بین الملل و حقوق بشر موجه هستند یا خیر؟ در این مقاله تلاش شده است تا با توجه به رویه محاکم حقوق بشری در کشورهای مختلف، موضوع مبارزه با تروریسم و محدودیت های آن مورد بررسی قرار گیرد.  واژگان کلیدی: حقوق بشر، تروریسم، حق حیات، شکنجه، ناپدید شدن اجباری، امنیت         [۱]- دانشجوی دکتری، حقوق بین­الملل عمومی، گروه حقوق عمومی و بین­الملل، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران [e-mail] [۲]- استاد تمام و عضو هیئت علمی، گروه حقوق بین­الملل، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران: نویسنده مسئول [e-mail] [۳]- دانشیار و عضو هیئت علمی، گروه حقوق عمومی و بین­الملل، دانشکده حقوق، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران [۴]- استاد تمام و عضو هیئا علمی، گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

Keywords:

حقوق بشر , تروریسم , حق حیات , شکنجه , ناپدید شدن اجباری , امنیت