تاثیرات همکاری های منطقه ای بر امنیت جمهوری اسلامی ایران: مطالعه موردی روابط شورای همکاری خلیج فارس و اتحادیه اروپا

دکتر مهدی علیخانی[۱]- دکتر الهام حسین خانی[۲]- دکتر حامد عمویی[۳] [۱] - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تاکستان، گروه روابط بین الملل، تاکستان، قزوین، ایران. (نویسنده مسئول) [e-mail] [۲] - عضو باشگاه دانشگاه آزاد اسلامی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان [e-mail] [۳] - عضو باشگاه دانشگاه آزاد اسلامی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان hamedamo۲۰۰۰@gamil.com امنیت ملی یکی از مولفه های مهم در مورد هر واحد ملی است که از آن به صیانت از خود در برابر تهدیدات داخلی و خارجی تعبیر شده است. در کنار این، در جهان امروز روندی از همگرایی وجود دارد که نظریه سازه انگاری به خوبی می تواند آن را تفسیر کند. از جمله همگرایی میان کشورهای اروپایی که به ایجاد اتحادیه اروپا انجامیده است و نیز همگرایی میان کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس که منجر به پیدایش شورای همکاری خلیج فارس شده است. در این میان، این دو سازمان منطقه ای به ایجاد رابطه با یکدیگر پرداخته اند و در زمینه هایی از جمله انرژی، تجارت و... در حال همکاری هستند. از دیگر سو، جمهوری اسلامی ایران نیز که همسایه شورای همکاری خلیج فارس به شمار می رود، به عنوان کشوری دارای منابع غنی انرژی، دارای تجارت با هر دو سازمان منطقه ای نامبرده و برنامه هایی چون برنامه هسته ای، در رابطه میان این دو سازمان، مورد توجه بوده است. لذا این مقاله تلاش دارد با روش تحلیلی- توصیفی در سه زمینه انرژی، برنامه هسته ای و تجارت به بررسی تاثیرات ناشی از رابطه شورای همکاری اتحادیه اروپا و شورای همکاری خلیج فارس، بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران بپردازد و نتیجه کلی به دست آمده آن، چنین است که این رابطه منجر به نفوذ بیشتر قدرت های برزگ در منطقه خلیج فارس شده است و اگرچه مواضع شورا- اتحادیه را به هم نزدیک کرده، اما منجر به اقدام عملی جدی توسط آنان به صورت مشترک علیه امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران نشده است

Keywords:

اتحادیه اروپا , شورای همکاری خلیج فارس , جمهوری اسلامی ایران , تجارت