دانش سنتی مرتبط با جنگل، بخش چهارم: یکان مدیریت در جنگل های زاگرس

سازماندهی، فرآیندی است که طی آن تقسیم کار بین افراد و گروه­ های کاری و هماهنگی بین آنها به منظور کسب هدف­ ها انجام می شود. تقسیم کار سبب به­ وجود آمدن سلسله مراتب (Hierarchy) در سازمان­ ها می ­شود. سلسله مراتب، نظم و ترتیب پست­ ها را در سازمان ­ها مشخص می ­کند. به­ طرح سلسله مراتب در سازمان­ ها، ساخت سازمانی (Organizational structure) می ­گویند (زند بصیری، ۱۳۹۳). سازماندهی ابعاد گسترده ­ای دارد مانند سازماندهی نیروی انسانی، سازماندهی سطح مورد عمل، سازماندهی تولید و سازماندهی فرآیندهای کاری. در زمینه سطح مورد عمل در جنگل، فرآیند سازماندهی مکانی (Territorial Organization) مفهوم پیدا می­ کند. طی فرآیند سازماندهی مکانی، جنگل به قسمت­ هایی تقسیم می­ شود. سپس، وظایف و نقش­ های گوناگون به سطح جنگل تخصیص می ­یابد (فاتحی و همکاران، ۱۳۸۸؛ زند بصیری و همکاران، ۱۳۹۰). سازماندهی مکانی، مبنای نظم زمانی- مکانی و اجرای شیوه نامه ها و فعالیت های مختلف حفاظتی، پرورشی، احیایی، بهره برداری و در نهایت برنامه ­ریزی و مدیریت جنگل بوده و به­ عبارت دیگر، اساس تهیه طرح­ های مدیریت جنگل را شامل می شود...