بررسی ارتباط بین ویژگی های شخصیتی با خوش بینی آموزشی معلمان دوره ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین ویژگی های شخصیتی با خوش بینی آموزشی معلمان دوره ابتدایی انجام شد. جامعه آماری پژوهش را تمامی معلمان ابتدایی شهرکرد در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ تشکیل می دادند که با توجه به مشخص بودن حجم جامعه آماری، حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان حدود ۴۱۲ نفر برآورد شده و سپس نمونه ها به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی با خوش بینی آموزشی معلمان مقطع ابتدایی، با استفاده از انجام آزمون ها، داده ها جمع آوری کرده، تجزیه تحلیل داده های به دست آمده از طریق دو روش آمار توصیفی و آمار استنباطی انجام خواهد گرفت. در سطح آمار توصیفی معیارهای مرکزی (میانگین، فراوانی، درصد فراوانی) و پراکندگی (انحراف استاندارد، واریانس) و در سطح آمار استنباطی آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغییره همزمان بکار گرفته شدند. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بوده است. در تبیین این یافته های پژوهشی می توان گفت که ویژگی های شخصیتی افراد طیف وسیعی از رفتارها و ویژگی های روحی و روانی آنان را تحت تاثیر خود قرار می دهد. نتایج نشان داد که معلمان برون گرا افرادی جامعه پذیر، فعال و پرانرژی هستند که در رفتارهای خود شادی و خوش بینی را بیشتر نشان می دهند. بر این اساس، یافته ها نشان می داد که بین ویژگی های شخصیتی و خوش بینی آموزشی معلمان مدارس ابتدایی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد

Keywords:

ویژگی های شخصیتی , خوش بینی آموزشی , معلمان , ابتدایی , مدارس