تصادف با درخت

زیر این آفتاب بی پیر مرداد ماه پای تخت داشتم با عجله توی خیابون راه می رفتم که ناگهان سرم گیج رفت، جلوی چشم هایم سیاه شد، پیلی پیلی خوردم و با شدت با یک درخت چنار کت و کلفت کنار جوی خیابان برخورد کردم. بعدش هم چیزی نفهمیدم. وقتی چشم هایم را باز کردم دیدم عده ای دور مرا گرفته اند. یکی از همان ماده سیال نیمه لجن توی جوی دارد آب به سر و کله من می زند..

Keywords:

جهانگیر هدایت , داستان هدایت , اثر داستانی جهانگیر هدایت , هدایت