نقش پیش بینی کنندگی درمان های مبتنی بر سبک زندگی اسلامی بر پایداری درمان اعتیاد

هدف از پژوهش حاضر نقش پیش بینی کنندگی درمان های مبتنی بر سبک زندگی اسلامی بر پایداری درمان اعتیاد بود. جامعه آماری مورد نظر شامل همه افراد سوء مصرف کننده مواد مخدر هستند که برای ترک مصرف مواد مخدر به مراکز ترک اعتیاد شهر شیراز در سال ۱۴۰۱ مراجعه کرده اند(۵۰۰=N). و با استفاده از روش نمونه گیری در دردسترس از میان جامعه آماری ۲۱۷ نفر بر اساس معیارهای ورود به پژوهش: حداقل ۶ماه از زمان حضور آنان در مراکز اعتیاد گذشته باشد، داشتن سابقه اعتیاد، داشتن حداقل۱بار سابقه ترک مواد، گذشت کمتر از۶ ماه از ترک و داشتن انگیزه برای شرکت در برنامه انتخاب گردیدند و به سوالات مقیاس پیش بینی بازگشت(PRS) و پرسشنامه سبک زندگی اسلامی پاسخ دادند، همچنین نمونه ها در شش جلسه درمان گروهی مبتنی بر سبک اسلامی شرکت نمودند. داده های استخراج شده با روش تحلیل همبستگی و رگرسیون و با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش بیست و چهارم مورد ارزیابی قرار گرفته و نتایج نشان داد بیشتر مولفه های سبک زندگی اسلامی بر بازگشت و ماندگاری اعتیاد در معتادین دچار عود موثر است.

Keywords:

درمان مبتنی بر سبک زندگی اسلامی , اعتیاد , پیش بینی بازگشت , عود مصرف مواد