بررسی تاثیر الگوهای بازخورد در فرآیند توسعه آموزشی مدارس ابتدایی

پژوهش رویکردی سازنده و موثر در تحقق اهداف است. از سوی دیگر، آموزش و پرورش رکن اساسی توسعه است. توسعه همه جانبه جامعه، در گرو توسعه آموزش و پرورش، بوده و توسعه آموزش و پرورش مستلزم درونی کردن فرهنگ پژوهش از جمله آموزش تحقیق و کاربست یافته های پژوهشی است. ضرورت دارد که مدیران و برنامه ریزان نظام آموزش و پرورش، امکانات و ساز و کارهای مناسب و موثر در این زمینه را شناسایی و اولویت گذاری نماید. هدف پژوهش حاضر، شناخت چگونگی درک و فهم و ارایه بازخوردهای معلمان مدارس ابتدایی در فرایند توسعه آموزشی منطقه ۳ شهر مشهد می باشد. جامعه آماری در این پژوهش، معلمین دانش آموزان مقطع ابتدایی (سوم، چهارم و پنجم ابتدایی) در مدارس دولتی منطقه ۳ شهر مشهد می باشند که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در شهر مشهد مشغول به تدریس هستند. جامعه آماری این پژوهش ۴۰ نفر از معلمین که در ۱۰ مدرسه انتخابی این شهر مشغول به تدریس هستند. در این پژوهش، ابزار پرسشنامه استاندارد الگوی بازخورد و توسعه آموزشی استفاده شده است. پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی و از نوع تحقیقات کاربردی می باشد. جهت تحلیل داده های حاصل از نرم افزار مدل معادلات ساختاری با استفاده از آزمون های آماری رگرسیون همزمان نتایج به دست آمد. نتایج آزمون فرضیات تحقیق نشان داد که تکالیف سنجش، اهداف فردی (فنون و پیامدها)، طرح کنش و واکنش، خودنظم دهی و عملکرد بر فرایند توسعه آموزشی دانش آموزان تاثیر معنی داری دارد.

Keywords:

الگوهای بازخورد , فرایند توسعه آموزشی , مدل معادلات ساختاری , مدارس ابتدایی