بررسی زیست چینه نگاری و ریز رخساره های سازندهای شهبازان و آسماری (گذر از ائوسن به الیگوسن) در نهشته های کربناته شمال فروافتادگی دزفول، حوضه رسوبی زاگرس

با تکیه بر ۳۳۰ مقطع نازک (شامل خرده حفاری) مطالعات زیست چینه نگاری، ریز رخساره و تفسیر محیط رسوبی جهت تعیین مرز بین دو سازند شهبازان و آسماری در چاه شماره یک میدان نفتی بالارود واقع در شمال فروافتادگی دزفول انجام شده است. سازند شهبازان با لیتولوژی عمدتا دولومیتی همراه با میان لایه هایی از سنگ آهک، شیل و انیدریت در چاه مورد نظر دارای ضخامت ۴۶۰ متر می باشد، در توالی مورد نظر این سازند در مرز پایینی خود عموما شیل های سازند پابده را به طور هم شیب پوشانده و مرز بالایی آن با سازند آسماری به صورت ناپیوسته در نظر گرفته شده است. سازند آسماری دارای ضخامت ۱۴۰ متر، لیتولوژی آن عمدتا از سنگ های آهکی و آهک شیلی همراه با میان لایه های دولومیت می باشد و مرز بالایی آن با سازند گچساران به صورت پیوسته است. مطالعات زیست چینه نگاری منجر به شناسایی روزن داران کف زی متنوع و تعداد اندکی روزن داران پلانکتون گردیده است و براساس زون تجمعی شناسایی شده سن ائوس پسین (پریابونین) برای سازند شهبازان (۱۵ جنس و ۸ گونه) در نظر گرفته شد. در سازند آسماری نیز سه زون تجمعی (۱۲ جنس و ۸ گونه) به سن های اواسط روپلین-شاتین، آکی تانین و بوردیگالین معرفی شده است. بر اساس مطالعات زیست چینه نگاری مرز بین دو سازند شهبازان و آسماری و موقعیت ناپیوستگی بین آنها مشخص گردید. آنالیز رخساره ها، در این برش سبب تشخیص هشت ریز رخساره وابسته به سه کمربند رخساره ای رمپ داخلی (پهنه جزر و مدی و لاگون)، رمپ میانی و رمپ بیرونی برای سازند شهبازان شده است که در یک سکوی کربناته از نوع رمپ نهشته شده است. همچنین چهار ریزرخساره (کربناته) در سازند آسماری شناسایی شده است که به بخش داخلی پلتفرم کربناته تعلق دارند.