گامی به سوی ترویج شادی در برنامه درسی دوره ابتدایی

این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر تضعیف شادی دانش آموزان و با روش توصیفی از نوع زمینه یابی صورت گرفت. جامعه آماری شامل کلیه معلمان دوره اول ابتدایی مدارس دولتی در شهر تبریز به تعداد ۱۸۰ نفر بود. برای تعیین حجم نمونه از جدول کرجسی و مورگان استفاده شد که حجم نمونه ۱۲۰ نفر به دست آمد. این ۱۲۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردید. با استفاده از عوامل به دست آمده از پرسش نامه باز پاسخ و مبانی نظری موجود، پرسش نامه دوم یا همان پرسش نامه بسته پاسخ طراحی گردید و در اختیار نمونه آماری قرار گرفت. پس از اطمینان از روایی صوری، روایی سازه پرسش نامه نیز مورد بررسی قرار گرفت. ضریب پایایی ابزار تحقیق نیز ۰/۸۱۳ بدست آمد. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی همچون تحلیل عاملی اکتشافی به روش تجزیه مولفه های اصلی و چرخش واریماکس استفاده شد که نتایج حاکی از آن است که چهار عامل ارائه تکالیف زیاد به دانش آموزان، بی توجهی به تفاوتهای فردی و شخصیتی، بی توجهی به انگیزش و توانایی های دانش آموزان و نبود امکانات آموزشی و بی توجهی به آن در فرایند یاددهی-یادگیری در تضعیف شادی دانش آموزان در مدرسه موثر می باشند.

Keywords:

شادی , برنامه درسی , دوره ابتدایی , مدرسه شاد.