فراتحلیلی بر تاثیر ساختار سرمایه و نوآوری بر عملکرد شرکت (اثرات مستقیم و غیرمستقیم ساختار سرمایه)

بنابر دیدگاه مبتنی بر منابع، عملکرد برتر شرکت ها می تواند از منابع منحصر به فرد آنها، یکپارچگی منابع و یا توانایی پاسخ گویی به محیط ناشی شود. بر اساس این دیدگاه، تفاوت در عملکرد شرکت ها به دلیل این است که سازمان های موفق دارای منابع استراتژیکی(فیزیکی، انسانی و سازمانی) هستند که رقبای آن ها فاقد آن منابع-اند. پس تفاوت در منابع، نقش مهمی در ایجاد سود برای شرکت دارد. از جمله منابع شرکت، سرمایه فکری است که سرمایه نوآوری و سرمایه مشتری زیر مجموعه آن است. در این پژوهش قصد داریم در میان شرکت های تولیدی کوچک و متوسط (SME ها) مکزیکی، تاثیر ساختار سرمایه و نوآوری بر عملکرد شرکت را به صورت تجربی ارزیابی کنیم و به منظور تعیین اثرات واسطه ای نوآوری، اثرات غیرمستقیم ساختار سرمایه را تجزیه و تحلیل نماییم. بر اساس مدل سازی معادلات ساختاری حداقل مربعات جزئی (PLS-SEM)، یک رویکرد کمی و طراحی مقطعی به کار گرفته شده است. برای جمع آوری داده ها از یک نمونه ۲۲۰ نفری از مدیران یا صاحبان کسب وکار در ایالت آگوئاسکالینتس در مکزیک، یک تکنیک نمونه گیری تصادفی ساده و یک پرسشنامه خودایفایی مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها حاکی از آن است که ساختار سرمایه اثر معناداری بر نوآوری و صرفا اثر غیرمستقیم بر عملکرد شرکت دارد. از آنجایی که ثابت شده است که نوآوری نقش واسطه ای کامل و معناداری در این رابطه دارد، اگر شرکت های کوچک و متوسط می خواهند عملکرد شرکتی بهتری داشته باشند، باید سطح نوآوری خود را توسعه دهند. از این رو تصمیم گیرندگان باید توجه خاصی به سرمایه گذاری مجدد سود خود داشته باشند تا سطوح نوآوری و عملکرد شرکت را توسعه دهند.

Keywords:

ساختار سرمایه , نوآوری , عملکرد شرکت , PLS-SEM , اثرات غیر مستقیم