شاخص های تعاملات اجتماعی مبتنی بر طبیعت در ارتقا سلامت بیماران

محیط های درمان بدلیل ماهیت خود و پیچیدگی های ساختاری گاها تاثیرات نامناسبی را برروی بیماران دارند. این تاثیرات می تواند از جنبه های مختلف روانشناختی و فیزیولوژی برروی بیماران و کاربران اندازه گیری شود. در این زمینه راهکارهای متفاوتی برای کاهش اثرات نامطلوب این گونه فضاها بر کاربران در مطالعات بررسی شده است . مطالعات نشان داده اند که باغها و طبیعت در بیمارستان ها علاوه بر کاهش استرسو بهبود خلق و خو می توانند به میزان قابل توجهی رضایت از ارائه دهنده تسهیلات بهداشتی و کیفیت کلی مراقبت را افزایش دهند. همچنین طبیعت می تواند بدلیل ماهیت خود انسانها را در یک مکان دور هم جمع نماید. این مسئله در بیمارستانها که نیاز به تعامل بیماران باخانواده ها و همراهان بیماران وجود دارد، بسیار حائز اهمیت است . بر این اساس مطالعه حاضر به دنبال آن است تا با بررسی کتابخانه ای از منابع معتبر و ادبیات بروز در زمینه شاخص های طراحی مبتنی بر طبیعت و تعاملات اجتماعی در محیط درمان، مولفه های بهبود بیماران را در این گونه محیط ها بیان نماید. نتایج این تحقیق نشان داد که طراحی مناسب مکان های تجمع بیماران، همراهان بیمار و کارکنان در محیط داخلی و خارج مراکز درمانی با بهره گیری از نور مناسب و گیاهان می تواند سلامت بیماران را ارتقا دهد

Keywords:

طراحی مبتنی بر طبیعت , تعاملات اجتماعی , محیط درمانی , بهبودسلامت بیماران