بررسی رابطه دینداری و اثر گذاری آن بر کیفیت زندگی با نگاهی از منظر قرآن

به دنبال عدم موفقیت سیاستهای رشد و توسعه اقتصادی و بروز نارضایتیهایی در اجرای این سیاستها، مباحث مربوط به رضایت از زندگی در بین اندیشمندان مختلف مطرح شد . به نظر ایشان عوامل مختلفی می توانند بر رضایت از زندگی افراد اثرگذار باشند که یکی از مهمترین آنها وضعیت دینداری افراد و شرایط دینی و مذهبی جامعه می باشد. این مقاله با روش تحقیق کتابخانه ایی و با تحلیل ثانویه داده های آماری به دست آمده از لطلاعات مندرج و رسمی پایگاه های داده ای در ایران به آزمون فرضیات پرداخته است. نتایج نشان می دهد ضریب استاندارد اثرگذاری دینداری بر رضایت از زندگی ۱۴/۰ می باشد. بعلاوه اینکه ابعاد مختلف دی نداری اثر یکسانی در میزان رضایت از زندگی ندارند به این صورت که اعتقاد به خدا و نیز مشارکت در مناسک جمعی دینی رضایت از زندگی بالاتری را برای فرد به همراه می آورند. همچنین نتایج گویای این امر است که شرایط مذهبی جامعه ایرانی محیط مناسبی را برای افزایش سطح رضایت از زندگی مومنان فراهم آورده است.

Keywords:

احساس شادمانی , رضایت از زندگی , دینداری.قرآن