مطالعه طول عمر ایمن یک ماده منفجره پلیمری به روش وانت هوف

مطالعه تغییرات حساسیت و ایمنی مواد ناریه در زمان انبارداری طولانی مدت عملا بسیار مشکل است. به همین خاطر این مواد را در شرایط کهولت تسریع یافته در دمای بالا مورد بررسی قرار می دهند. ترکیبات پرانرژی حاوی نرم کننده های پرانرژی از خانواده نیترات استر، نسبتا ناپایدار هستند و در صورت نگهداری طولانی مدت در معرض تغییرات فیزیکی و شیمیایی قابل توجهی قرار می گیرند. در این مطالعه به منظور بررسی تغییر خواص یک نمونه خرج انفجاری حاوی نرم کننده پرانرژی پروپیلن گلیکول دی نیترات (PGDN)، پارامترهای ایمنی مختلفی از جمله حساسیت به ضربه، حساسیت به اصطکاک و پایداری حرارتی در دمای °C ۶۰ و به مدت ۵ ماه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که با گذشت زمان، حساسیت به ضربه فرمولاسیون تغییرات سینوسی داشته و از الزام خارج نمی شود. در مقابل حساسیت به اصطکاک نمونه افزایش یافته و همچنین پایداری حرارتی تحت خلا کاهش قابل توجهی داشته است. برای محاسبه طول عمر ایمن فرمولاسیون، ابتدا انرژی فعال سازی به روش کسینجر و با استفاده از داده های DSC اندازه گیری شد که مقدار آن kJ/mole ۱۳۵ بوده و در مرحله بعد با در نظر گرفتن زمان خروج نمونه از الزامات ایمنی، طول عمر به روش وانت هوف محاسبه شد. طول عمر خرج انفجاری بر اساس داده های حساسیت به اصطکاک و پایداری حرارتی تحت خلا به ترتیب ۷۶ و ۷۱ سال می باشد.

Keywords:

طول عمر , ایمنی , حساسیت , پایداری حرارتی , ماده منفجره پلیمری