رویکردهای نوین در شهرسازی در جهت تحقق اهداف توسعه پایدار

یکی از مباحث مهم و قابل بحث در دنیای امروز، مفهوم توسعه پایدار شهری است و شیوه برنامه­ریزی و مدیریت توسعه شهری یکی از مهمترین مسائل در تحقق آن است. امروزه شهرها به عنوان مصرف کننده و توزیع کننده اصلی کالاها و خدمات، کانون توجه بحث پایداری شده اند. بنابراین به منظور دستیابی به یک وضعیت پایدار واقعی در شهرها، تدوین سیاست هایی جهت حصول به شهرهای پایدار ضروری می نماید. پایداری و توسعه پایدار به معنای پاسخگویی به نیازهای اقتصادی و اجتماعی امروز بدون به مخاطره انداختن محیط زیست و نیازمندی های نسل آینده است. پایداری در لغت به معنای استمرار و ثبات است اما در قرن بیست ویکم اشاره به همکاری مسالمت آمیز بین زندگی انسان و محیط زیست اشاره دارد. در نیمه دوم قرن بیستم نگرانی ها و توجه مردم به حفظ محیط زیست و توجه به آثار زیست محیطی در فعالیت های اقتصادی برجسته شد. در همین راستا لازمه خروج از این وضعیت و تغییر مسیر رفاهی خانوارهای کشور، تحقق رشد های اقتصادی بالا و پایدار بوده و ضرورت رشد اقتصادی برای بهبود وضعیت رفاهی بیش از هر سیاست جبرانی و رفاهی، احساس می شود. یکی از مباحث مهم پیرامون مسائل شهری، مفهوم توسعه پایدار شهری است که توسعه ای مبتنی بر نیازهای واقعی و تصمیم گیری های عقلایی، با در نظر گرفتن ملاحظات مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی محسوب می شود. اما رشد جمعیت شهرنشین و افزایش مهاجرت به شهرها، منجر به توسعه غیر قابل کنترل نواحی شهری، کاهش سطح رفاه انسانی، نیل به سمت حومه نشینی و بروز مشکلات فراوان برای مدیران مختلف شهری به ویژه در کشورهای در حال توسعه شده است.

Keywords:

توسعه پایدار , شهرسازی , مدیریت شهری