بررسی خانواده و تربیت در نهج البلاغه

سابقه و هدف: خانواده یکی از مهمترین و اساسی ترین بنیان های جامعه بشری است. همه انسانها در کانون خانواده به دنیا می آیند و بیشتر دوران کودکی و نوجوانی خود را در آن سپری می کنند. انسان ها هم زمان با رشد و بلوغ جنسی ازدواج می کنند که منجر به تشکیل خانواده می شود. مواد و روشها:.مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است و پس از بررسی مفاهیم با ارائه نتایج به پیشنهادات کاربردی پرداخته شده است. روش تحقیق حاضر توصیفی و روش گردآوری اطلاعات آن، کتابخانه ای است. بدین صورت که از منابع کتابخانه ای نظیر: کتاب، مقاله، منابع خارجی و ... و آموخته های محقق استفاده شده است. یافته ها: از نظر این پژوهش کار عمده تربیت اسلامی این است که آدمی را به ماهیت وجودی و هدف خلقت خود آگاه سازد تا با تکیه بر عقل و مقتضای فطرتش بر اساس راه و روشی حرکت کند که برای او تبیین شده است. در روش الگویی که بیشتر صورت رفتاری مطرح است و غالبا بر اساس فطرت انسان تدوین یافته، نقش موثر الگویی رسول اعظم(ص) و ائمه اطهار(ع) برای خانواده ها به عنوان الگوهای مجسم و علمای عامل بر مبنای همان ویژگی ها، درخور توجه است. نتیجه گیری: از مباحث ایراد شده نتیجه گرفته می شود که خانواده اولین و مهم ترین نهادی است که زن و مرد با هم فکری و تفاهم همراه با مهر و محبت آنرا تشکیل می دهند. در منابع اسلامی اعم از آیات و روایات صادر شده از معصومین (علیهم السلام) خانواده از جایگاه والا و بسیار ارزشمندی برخوردار گشته است.

Keywords:

خانواده , اسلام , عوامل تحکیم خانواده , عدالت در خانواده