بررسی کیفیت هوای شهر ساحلی بندر عباس طی سال های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰

در حال حاضر پدیده جهانی شدن و توسعه شهرنشینی، کلانشهرها در کشورهای در حال توسعه به دلیل آلودگی هوای محیط با مشکلات عمده بهداشتی روبرو هستند. براساس اعلام سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، سالانه هفت میلیون نفر به دلیل قرار گرفتن در معرض هوای آلوده جان خود را از دست می دهند. چندین فعالیت بندری باعث اثرات منفی زیست محیطی در مناطق اطراف بنادر، به عنوان مثال، کاهش کیفیت هوا می شود. بخشی از مطالعات بررسی شده همچنین سهم انتشار کشتی به غلظت ذرات معلق را از طریق استفاده از روشهای تقسیم منبع، با میانگین ۵ تا ۱۵ درصد تخمین زده است . در این مطالعه کیفیت هوای بندر عباس مرکز استان هرمزگان به عنوان یکی از مهمترین شهرهای ساحلی کشور طی سالهای ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ بررسی و مقایسه گردید. با وجود نقص داده های سنجش آلودگی هوا روند کیفیت هوا در سال ۱۴۰۰ نسبت به دو سال گذشته در این شهر بهبود یافته است که البته این افزایش روزهای مطلوب می تواند ناشی از افزایش تعداد روزهای نمونه برداری باشد. کلیه آلاینده های هوا شامل پارامتر ذرات معلق با قطر کمتر از دو و نیم میکرون، دی اکسید گوگرد، دی اکسید نیتروژن، منوکسید کربن و ازن نسبت به دو سال گذشته بهبود چشمگیری داشته و تنها غلظت پارامتر ذرات معلق با قطر کمتر از ۱۰ میکرون افزایش یافته که می تواند ناشی از افزایش وقوع پدیده گرد و غبار در محدوده مورد مطالعه باشد.

Keywords:

کیفیت هوا , کلانشهر , بندر عباس , AQI