بررسی کارکرد رنگ در دیوان مولوی کرد
Publish place: Journal of Kurdish Literature، Vol: 4، Issue: 1
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 127
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOKI-4-1_005
تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1402
Abstract:
یکی از موثرترین ابزارهای آفرینش هنری-ادبی، رنگ است؛ چرا که رنگ، نه فقط پدیده ای طبیعی، بلکه واقعیتی روان شناختی و زیباشناختی محسوب می شود و با تصویرسازی های ادبی، نقش مهمی در القای مفاهیم مختلف به مخاطبان دارد؛ از این رو تفسیر و تحلیل کارکرد رنگ در آثار شعری شعرا، می تواند مخاطب را با جهان فکری آن ها آشنا کند و بسیاری از حالات روحی و زوایای پنهان شخصیتی خالق اثر هنری را بیان نماید. بنابراین، نوشتار حاضر برآن است تا با روش توصیفی-تحلیلی، رویکرد مولوی کرد را نسبت به رنگ ها نشان دهد و با ارائه ی تحلیلی در این زمینه، تصویر و توصیفی از روحیات و ابعاد شخصیتی شاعر را ارائه دهد. بررسی ها بیانگر آن است که رنگ ها و تنوع آنها در شعر مولوی کرد از بسامد قابل توجهی برخوردار است که در این میان رنگ سیاه، زرد، سفید و سبز به خاطر اوضاع اجتماعی زمان شاعر، اتفاقات و حوادث زندگی شخصی و همچنین اعتقادات و باورهای دینی وی، حضور برجسته ای دارد. افزون براین، بسامد بالای رنگ سیاه و تیره در سروده های شاعر، نشان از غلبه ی روحیه ی یاس و دلمردگی در مقطعی از زندگی شاعر دارد که اتفاقات ناگواری از قبیل بیماری، مرگ فرزند و همسر می تواند در این رویکرد دخیل بوده باشد.
Authors
خلیل بیگزاده
دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه رازی کرمانشاه
آرش امین پور
کارشناسی ارشد تاریخ ایران اسلامی
عطا الماسی
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات تطبیقی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :