شناسایی و اولویت بندی عوامل ریشه ای تاثیرگذار در ارتقای رقابت پذیری منطقه ای مورد مطالعاتی: استان کردستان
Publish place: Journal of Regional Planning، Vol: 5، Issue: 19
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 69
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JZPM-5-19_003
تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1402
Abstract:
با رشد جهانیشدن و تغییرات سریع در فضای جهانی، موضوع رقابت پذیری منطقه ای از اهمیت فزاینده ای برای شتاب بخشیدن به توسعه منطقه ای برخوردار شده است. یکی از پیامدهای جهانیشدن، ظهور اقتصادهای منطقه ای قدرتمندی است که تولید ناخالص منطقه ای برخی از آن ها زیادتر از تولید ناخالص ملی بیشتر کشورهاست. از این رو، از دهه ۱۹۹۰ میلادی، مفهوم رقابت پذیری منطقه ای در محافل عمومی کشورهای توسعه یافته و برخی کشورهای در حال توسعه به یک موضوع غالب تبدیل شده است تا کشورها از طریق آن به مجموعه روشنی از سیاست ها برای تقویت توسعه مناطق خود دست یابند. با این ذهنیت، هدف مقالهی حاضر شناسایی و اولویتبندی مهمترین عوامل رقابتپذیری است، که در توسعه استان کردستان تاثیرگذار هستند. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است، که با استفاده از دادههای کمی و کیفی انجام میگیرد. دادههای کمی پژوهش به روش اسنادی و دادههای کیفی به روش پیمایشی و از طریق توزیع پرسشنامه گردآوری شده است. این پژوهش در گام نخست، عوامل ارزیابی رقابتپذیری منطقهای را متشکل از ۴ عامل اصلی، ۲۶ معیار و ۶۲ زیرمعیار، تدوین کرده و در گام بعدی با کاربست این عوامل و مدل تحلیلی MSA و نرمافزار اکسل ضمن تحلیل دادههایی که از طریق توزیع پرسشنامه در میان ۲۹ نفر از نخبگان ۸ پیشران اصلی منطقه، گردآوری شده بود، به شناسایی و اولویتبندی عوامل موثر در رقابتپذیری استان کردستان پرداخته است. نتایج یافتهها نشان میدهد که در سطح عاملها، عامل اقتصادی با ۲۴/۰ و عامل نهادی- سیاسی با ۱۸/۰ و در سطح دوم معیارهایی چون کارآمدی نظام تولید با ۴۴/۰ و سیاستگذاری دولتی با ۴۳/۰ بیشترین تاثیر را در ارتقای رقابتپذیری منطقهای استان کردستان دارند و در بخش پیشرانهای اقتصادی منطقه هم بخشهای جنگلداری، ساختمان و کشاورزی به ترتیب با ۳۲/۱، ۱۷/۱ و ۰۴/۱ رقابتپذیرترین بخشهای فعالیتی استان محسوب میشوند.
Keywords:
Authors
هاشم داداش پور
استادیار برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مهدی ده ده جانی
کارشناس ارشد برنامه ریزی منطقه ای، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :