بررسی رابطه رضایت شغلی، کیفیت زندگی و فرسودگی شغلی در کارکنان آموزش و پرورش

هدف از انجام این تحقیق بررسی رابطه رضایت شغلی، کیفیت زندگی و فرسودگی شغلی در کارکنان آموزش و پرورش شهر اصفهان بود. جامعه آماری شامل تمام کارکنان مشغول به کار در سازمان آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال تحصیلی ۱۳۹۵-۹۶ بود که نمونه ای به حجم ۱۰۰ نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. ابزار اصلی جمع آوری دادهها شامل پرسشنامه های استاندارد رضایت شغلی (JDL) ، پرسشنامه فرسودگی شغلی گلداد (GBI)، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (WHOQOL-BREF) بود. نتایج نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین متغیر رضایت شغلی و کیفیت زندگی وجود دارد. همچنین رابطه منفی و معناداری بین متغیر رضایت شغلی و فرسودگی شغلی وجود دارد. اما رابطه معناداری بین متغیر کیفیت زندگی و فرسودگی شغلی مشاهده نگردید. در پایان نیز به بیان محدودیتها و پیشنهادات پژوهش پرداخته شد.

Keywords:

رضایت شغلی , کیفیت زندگی , فرسودگی شغلی