رابطه اخلاق کار با رضایت شغلی و استرس شغلی کارکنان در سازمان آموزش فنی و حرفه ای شهر تهران

هدف این پژوهش بررسی رابطه ادراکات کارکنان از ابعاد اخلاق حاکم بر کار با رضایت شغلی و استرس شغلی آنان بود. شیوه پژوهش توصیفی (همبستگی ) بود. جامعه آماری پژوهش تمامی کارکنان مراکز آموزش فنی و حرفه ای به تعداد ۴۸۲ نفر بودند.حجم نمونه بر اساس جدول مورگان ۲۱۶ نفر برآورد گردید و به شیوه نمونه گیری خوشه ای و تصادفی انتخاب گردید. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه شامل: ۱- پرسشنامه اخلاق کار ۲- پرسشنامه رضایت شغلی (Robbins,۱۹۹۱) و ۳- پرسشنامه استرس شغلی (Sotodeh,۲۰۰۳) استفاده شد. داده های گردآوری شده با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان دادند که بین ادراکات کارکنان از اخلاق حاکم بر کار با رضایت شغلی آنان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد، اما بین ادراکات کارکنان از اخلاق حاکم برکار با استرس شغلی آنان رابطه منفی معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان داد که سه بعد اخلاق کار (دلبستگی و علاقه، پشتکار و جدیت، روابط سالم و انسانی در کار) پیش بینی کننده های معناداری برای رضایت شغلی هستند. هم چنین، دیگرنتایج تحلیل رگرسیونی نشان دادند که دو بعد اخلاق کار (دلبستگی و علاقه، پشتکار و جدیت در کار) پیش بینی کننده های معناداری برای استرس شغلی کارکنان بشمار می روند.

Keywords:

اخلاق کار , رضایت شغلی , استرس شغلی , سازمان آموزش فنی وحرفه ای