جایگاه حکمیت و قضاوت شورایی در فقه

قضاوت از اموری است که هیچ جامعه ای از آن بی نیاز نیست و هرچند نظر فقهای امامیه بر لزوم نصب آن از سوی معصوم حاضر است، اما اطلاق ادله مربوط به قضاوت باعث می شود که فقها حکمیت در عصر غیبت را نیز مشروع بدانند. پژوهش حاضر که با استفاده از داده های کتابخانه ای و به شیوه توصیفی تحلیلی انجام گرفته است به این سوال پاسخ داده است که جایگاه حکمیت و قضاوت شورایی در فقه چیست؟ یافته های پژوهش نشان داد که فقها براساس ادله عقلی و نقلی، لزوم نصب قاضی تحکیم را مطلق دانسته و در صورت غیبت معصوم نیز این الزام نفی نمی شود، از این رو نصب قاضی تحکیم و عمل به حکم وی مشروع است. همچنین برخی از فقها قضاوت شورایی را نیز مشروع و بلکه ارجح دانسته اند.