اثر کاربرد سطوح مختلف کودهای شیمیایی و کود مرغی پلیت شده بر عملکرد و کیفیت دانه آفتابگردان آجیلی (Helianthus annuus L.) در شرایط سنندج

با توجه به اهمیت کودهای آلی و شیمیایی در کشاورزی پایدار، پژوهشی با هدف بررسی عملکرد و کیفیت دانه آفتابگردان آجیلی (Helianthus annuus L.) تحت تاثیر مصرف سطوح مختلف کودهای مرغی پلیت شده و شیمیایی اجرا شد. این آزمایش به صورت طرح بلوک­های کامل تصادفی با ۱۱ تیمار در سه تکرار در سال زراعی ۱۳۹۷- ۱۳۹۶ انجام شد. تیمار­های آزمایشی شامل عدم مصرف کود، مصرف ۱۰۰ درصد کود شیمیایی (توصیه شده)، ۱۰۰۰ کیلوگرم در هکتار کود مرغی، ۲۰۰۰ کیلوگرم کود مرغی، ۴۰۰۰ کیلوگرم کود مرغی، ۱۰۰۰ کیلوگرم کود مرغی + ۲۵ درصد کود شیمیایی، ۱۰۰۰ کیلوگرم کود مرغی + ۵۰ درصد کود شیمیایی، ۲۰۰۰ کیلوگرم کود مرغی + ۲۵ درصد کود شیمیایی، ۲۰۰۰ کیلوگرم کود مرغی + ۵۰ درصد کود شیمیایی، ۴۰۰۰ کیلوگرم کود مرغی + ۲۵ درصد کود شیمیایی، ۴۰۰۰ کیلوگرم کود مرغی + ۵۰ درصد کود شیمیایی بود. نتایج آزمایش نشان دهنده تاثیر مثبت تیمار­های تلفیقی کود­ مرغی و شیمیایی بر عملکرد و کیفیت دانه آفتابگردان بود. بیشترین عملکرد دانه از ترکیب تیماری ۲۵ درصد کود شیمیایی + ۴۰۰۰ کیلوگرم در هکتار کود مرغی حاصل شد. بیشترین درصد روغن دانه با کاربرد ۲۵ درصد کود شیمیایی + ۱۰۰۰ کیلوگرم کود مرغی حاصل گردید. بیشترین مقادیر پروتئین، فسفر و پتاسیم دانه از تیمار کاربرد ۲۵ درصد کود شیمیایی + ۲۰۰۰ کیلوگرم کود مرغی حاصل شد. در کل، تیمار ترکیبی مصرف ۴۰۰۰ کیلوگرم در هکتار کود مرغی + ۲۵ درصد کود شیمیایی توصیه شده با داشتن بیشترین عملکرد دانه، بهترین تیمار کودی بود. از نتایج این تحقیق استنباط می­شود که می­توان با کاربرد تلفیقی کودهای آلی و شیمیایی در زراعت آفتابگردان علاوه بر حصول عملکرد قابل قبول، به بهبود کیفیت دانه منجر شد و مصرف کودهای شیمیایی را کاهش داد.

Keywords:

درصد پروتئین دانه , درصد روغن دانه , شاخص برداشت , قطر طبق , وزن هزار دانه