ارتباط عزت نفس عمومی و بدنی، شاخص توده بدنی و اختلالات خوردن در دختران ورزشکار و غیرورزشکار

هدف از این تحقیق بررسی ارتباط عزت نفس عمومی و بدنی و شاخص توده بدنی و اختلالات خوردن در دختران ورزشکار و غیرورزشکار بود. روش تحقیق: این تحقیق از نوع همبستگی بود. ۱۵۲ نفر ( ۶۱ ورزشکار ژیمناستیک کار، ۴۲ شناگر و ۴۹ غیر ورزشکار) در این تحقیق مشارکت داشتند. به منظور گردآوری داده ها از پرسش نامه های مقیاس عزت نفس بدنی، مقیاس عزت نفس، شاخص توده بدنی و نگرش های تغذیه ای استفاده شد. از روش های آماری، هبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و آزمون t برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که در شناگران خرده مقیاس های وزن و جذابیت بدنی، در ژیمناست ها خرده مقیاس جذابیت بدنی و در غیرورزشکاران خرده مقیاس وزن بدن در تبیین اختلالات خوردن معنی دار بود. خرده مقیاس ظاهر بدنی شاخص معنی داری در تبیین اختلالات خوردن نبود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج، عزت نفس بدنی (بویژه خرده مقیاس های وزن و جذابیت بدنی) سهم مهمی در اختلالات خوردن دارد. نتایج این تحقیق جنبه های جالبی از رابطه بین اختلالات خوردن و متغیرهای روانی را نشان می دهد.

Keywords:

ژیمناستیک کاران , شناگران , جذابیت بدنی , ظاهر بدنی , دختران