آیا مقررات زیست محیطی بر فناوری سبز شهری تاثیر می گذارد؟ شواهدی از سیاست آزمایشی شهر کم کربن

سیاست شهر پایین کربن (LCCP) یک مدل جدید حاکمیت زیست محیطی است که برای دستیابی به صفر کربن، ترویج توسعه شهرهای پایین کربن و رفع تغییرات اقلیمی معرفی شده است. با در نظر گرفتن سیاست LCCP به عنوان یک شوک خارجی، این مقاله تاثیر سیاست LCCP بر نوآوری فناوری سبز شهری و مکانیزم انتقال آن از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۷ را بررسی می کند. بر اساس روش تفاوت در تفاوت (DID)، نتایج زیر به دست می آید: سیاست LCCP می تواند نوآوری فناوری سبز شهری را ترویج کند و نتایج از طریق یک سری آزمون های قوی محکم ماندنی است. تحلیل مکانیزم نشان می دهد که LCCP در دو راه نوآوری فناوری سبز را ارتقاء می دهد، از طریق تشویق دولت های محلی به افزایش سرمایه گذاری در زمینه تحقیق و توسعه و اجبار صنایع پرآلایش و مصرف کننده انرژی به ارتقای ساختار صنعتی. علاوه بر این، نتیجه نشان می دهد که ویژگی های مکانی شهری و شدت تنظیمات محیطی تاثیر متفاوتی بر نوآوری فناوری سبز دارند، با بیشترین تاثیر بر منطقه غربی. بنابراین، سیاست گذاران باید استقلال دولت های محلی را فعال سازی کرده، سرمایه گذاری در صنایع تحقیق و توسعه دولت های محلی را افزایش دهند و به تلاش برای گسترش سیاست آزمایشی شهرهای پایین کربن به تمام کشور بپردازند تا اصلاحات صنعتی را ترویج کنند.

Keywords:

کلمات کلیدی: سیاست آزمایشی شهر پایین کربن , تنظیمات محیطی , نوآوری فناوری سبز , روش تفاوت در تفاوت , اثر واسطه ای