اولویت بندی مخاطرات زیست محیطی شهر تیمورلو در مدیریت بحران با استفاده از روش تاپسیس

انسان از آغاز آفرینش تاکنون، همواره با انواع آسیبها و بلایا دست به گریبان بوده و کشور ما ایران از نظر بلایای طبیعی یکی از ۱۰ کشور بلاخیز دنیاست. به همین دلیل باید بتوانیم آسیب های ناشی از مخاطرات زیست محیطی را به گونه ای کنترل نموده یا به حداقل رسانده و مدیریت نماییم. یکی از مهمترین گام های مدیریت بحران این است که مخاطرات به طور کامل شناسایی و اولویت بندی شوند. تحقیق حاضر با هدف اولویت بندی مخاطرات زیست محیطی شهر تیمورلو در مدیریت بحران با استفاده از مدل تصمیم گیری چند معیاره تاپسیس انجام شده است. برای انجام این مطالعه به منظور تعیین مخاطرات زیست محیطی، از مرور منابع داخلی و خارجی، اسناد فرادستی و مصاحبه با کارشناسان خبره، استفاده و نهایتا تعداد ۱۵ مخاطره زیست محیطی شناسایی شد. سپس با استفاده از روش تاپسیس، مخاطرات بر اساس شاخص های شدت، احتمال وقوع و دوره تکرار اولویت بندی شدند. نتایج نشان داد که از بین ۱۵ مخاطره زیست محیطی، سیل با وزن ۸۶۸۱۳۲ / ۰ و رده غیرقابل تحمل، مهمترین مخاطره در شهر تیمورلو می باشد و خشکسالی با وزن ۵۷۳۳۶۱ / ۰ و رده قابل توجه رتبه دوم را به خود اختصاص داده است. بر همین اساس بعد از تعیین میزان آسیب پذیری زیر بخش های شهری در هر یک از مخاطرات زیست محیطی، تجزیه و تحلیل آسیب پذیری های مربوط به هر یک از بخشها بر اساس نوع مخاطره و نوع آسیب پذیری انجام و در ادامه ظرفیت ها و راهکارهای کاهش آسیب پذیری هر یک از زیر بخش ها مشخص گردید. در نهایت پیشنهاداتی در خصوص مقاوم سازی و افزایش تاب آوری شهر جهت مقابله با بحران های ایجاد شده توسط مخاطرات طبیعی ارائه شده است

Keywords:

شهرستان آذرشهر , سیل , خشکسالی , تصمیم گیری چندمعیاره , مدیریت بحران , تاب آوری شهری.