رابطه بین اضطراب کرونا و کیفیت زندگی نوجوانان با تعارض نوجوان با والدین در پس از پاندمی کووید ۱۹

پژوهش حاضر با هدف تبین رابطه اضطراب کرونا و کیفیت زندگی با تعارض نوجوان با والدین پس از پاندمی کووید ۱۹ انجام گردید روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیش بینی است . جامعه آماری این پژوهش را دانش آزمون پایه متوسط اول در شهر بوشهر در سال ۱۴۰۲ -۱۴۰۱ تشکیل دادهاند. از بین جامعه آماری ۱۰۴ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردید. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه های استاندارد تعارض والد فرزندی (مورای و اشتراوس )، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و پرسشنامه اضطراب کرونا علیپور و همکاران استفاده گردید که به صورت فرم افزار و آنلاین توزیع و در نهایت جمع آوری شد. بعد از جمع آوری و استخراج دادهها، نمرات شرکت کنندگان با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمرحله ای به وسیله نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج یافته ها نشان داد که اضطراب کرونا با تعارض نوجوان با والدین رابطه ی مستقیم معنی دار دارد. همچنین کیفیت زندگی با تعارض نوجوان با والدین پس از پاندمی کووید رابطه ی معکوس معنی دار دارد. برای فرضیه دوم نتایج نشان داد بین متغیر پیش بین (اضطراب کرونا) و متغیر ملاک (تعارض نوجوان با والدین ) رابطه خطی معنی دار وجود دارد و اضطراب کرونا به طور معنی دار قادر به پیش بینی مثبت تعارض نوجوان با والدین می باشد؛ که حدود ۱۹ درصد واریانس تعارض نوجوان با والدین توسط اضطراب کرونا قابل پیش بینی است اما متغیر کیفیت زندگی چون تغییر معنی داری در ضریب تعیین ایجاد نمی کند وارد مدل نشده است .

Keywords:

اضطراب کرونا , تعارض والد فرزندی , کیفیت زندگی , نوجوان.