اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نگرش به زندگی زوجین در آستانه طلاق

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نگرش به زندگی زوجین در آستانه طلاق صورت گرفته است . روش پژوهش نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است . جامعه آماری این پژوهش شامل زوجین در آستانه طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر شیراز در سال ۱۴۰۲ بودند. شیوه نمونه گیری در دسترس، ۲۸ نفر انتخاب شدند که از این تعداد ۱۴ نفر گروه آزمایش و ۱۴نفر مربوط گروه کنترل می باشد. در این پژوهش ، از پرسشنامه نگرش به زندگی استفاده شده است . و گروه آزمون درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت . نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین نمره متغیر نگرش به زندگی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون معنادار بوده است . بنابراین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نگرش به زندگی زوجین در آستانه طلاق تاثیر دارد.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , نگرش به زندگی , زوجین آستانه طلاق.